D-Q77462: Difference between revisions
Olaf Simons (talk | contribs) |
Olaf Simons (talk | contribs) |
||
(One intermediate revision by the same user not shown) | |||
Line 12: | Line 12: | ||
bona mentis esse interpretem, id, Serenissime Dux, non | bona mentis esse interpretem, id, Serenissime Dux, non | ||
potui non, quin meo comprobarem exemplo. | potui non, quin meo comprobarem exemplo. | ||
Utinam digna satis et elegantes mihi contingerent | |||
litera! Utinam tanta mihi esset scribendi facultas, | litera! Utinam tanta mihi esset scribendi facultas, | ||
tanta verborum commendatio, quantam laudum Tuarum | tanta verborum commendatio, quantam laudum Tuarum | ||
amplitudo iure postulare videtur! | amplitudo iure postulare videtur! | ||
Cuius enim este paterna illa gratia, cui, rebus meis | Cuius enim este paterna illa gratia, cui, rebus meis | ||
per longum tempus adflictis et obnubilis feliciter me | per longum tempus adflictis et obnubilis feliciter me | ||
subducere libuit? Cuius est benignum illud consilium, | subducere libuit? Cuius est benignum illud consilium, | ||
quo factum, ut iniquis fortunae ludibriis quasi in fugam | quo factum, ut iniquis fortunae ludibriis quasi in fugam | ||
coniectis, faciliores anhelitus nunc cierem, et extolleridi| | coniectis, faciliores anhelitus nunc cierem, et extolleridi|<2> | ||
ad fidera Huxiliatoris mei clementia fretus, viderem, | ad fidera Huxiliatoris mei clementia fretus, viderem, | ||
ubi tutius pedem in posterum figere liceret! | ubi tutius pedem in posterum figere liceret! | ||
Cuius, inquam, hac sunt, nisi Die et Tui, Dux | |||
Serenissime, terrarum Tuarum Pater, sed Pater quoque | Serenissime, terrarum Tuarum Pater, sed Pater quoque | ||
corum, quos religiosa indigenatus lege Tecum coniunctos | corum, quos religiosa indigenatus lege Tecum coniunctos | ||
non habes! | non habes! | ||
Nihil scilicet a Deo Tibi datum esse putas, quod | |||
non esset aliorum, unde id, quod accepisti, ad salutem | non esset aliorum, unde id, quod accepisti, ad salutem | ||
hominum ita seis reddere, ut difficile dictu fit, an in- | hominum ita seis reddere, ut difficile dictu fit, an in- | ||
crediblis Tua humanitas, an in dando prudentia ac | crediblis Tua humanitas, an in dando prudentia ac | ||
Sapienta, plus dederit. | Sapienta, plus dederit. | ||
Quod si autem parentibus, omnibus que iis, quorum | Quod si autem parentibus, omnibus que iis, quorum | ||
beneficiis nos auctos intelligimus, gratum animum | beneficiis nos auctos intelligimus, gratum animum | ||
testificari fas est; quid aequius, quid magis pium et fas | testificari fas est; quid aequius, quid magis pium et fas | ||
Line 41: | Line 41: | ||
devotissimis literis; quibus veniam Te daturum esse | devotissimis literis; quibus veniam Te daturum esse | ||
ingenue confido, quadam ratione respondere studeam. | ingenue confido, quadam ratione respondere studeam. | ||
Deus, facta hominum animosque suspiciens, | |||
testis sit mihi et iudex, quanto cupiam opere, ut vita | testis sit mihi et iudex, quanto cupiam opere, ut vita | ||
mea integritas, negotiorum diligentia et fides, se Tibi | mea integritas, negotiorum diligentia et fides, se Tibi | ||
Line 57: | Line 57: | ||
Se probatura Deo esse, certissimum habere poteris. | Se probatura Deo esse, certissimum habere poteris. | ||
Precibus, pro Tua et Serenissimorum Tuorum | |||
salute, ardentissimis additis, cultu, quem debeo, | salute, ardentissimis additis, cultu, quem debeo, | ||
maximo, pie persevero | maximo, pie persevero |
Latest revision as of 15:08, 22 July 2019
- Metadata: Item:Q77462
- Transcript: Marie Nosper (talk) 14:57, 22 July 2019 (CEST)
Commentary
Transcript
Dux Serenissime,
clementissime, optime!
Quod semper rati sunt politioris ingenii viri, gratitudinem
bona mentis esse interpretem, id, Serenissime Dux, non
potui non, quin meo comprobarem exemplo.
Utinam digna satis et elegantes mihi contingerent
litera! Utinam tanta mihi esset scribendi facultas,
tanta verborum commendatio, quantam laudum Tuarum
amplitudo iure postulare videtur!
Cuius enim este paterna illa gratia, cui, rebus meis
per longum tempus adflictis et obnubilis feliciter me
subducere libuit? Cuius est benignum illud consilium,
quo factum, ut iniquis fortunae ludibriis quasi in fugam
coniectis, faciliores anhelitus nunc cierem, et extolleridi|<2>
ad fidera Huxiliatoris mei clementia fretus, viderem,
ubi tutius pedem in posterum figere liceret!
Cuius, inquam, hac sunt, nisi Die et Tui, Dux
Serenissime, terrarum Tuarum Pater, sed Pater quoque
corum, quos religiosa indigenatus lege Tecum coniunctos
non habes!
Nihil scilicet a Deo Tibi datum esse putas, quod
non esset aliorum, unde id, quod accepisti, ad salutem
hominum ita seis reddere, ut difficile dictu fit, an in-
crediblis Tua humanitas, an in dando prudentia ac
Sapienta, plus dederit.
Quod si autem parentibus, omnibus que iis, quorum
beneficiis nos auctos intelligimus, gratum animum
testificari fas est; quid aequius, quid magis pium et fas
est, quam ut, liberis Tuis indigenis benigne adnumeratus,
simulque munere, ut spero, virium mearum haud
absimili ornatus, eam omnem benignitatem calamo
excipiam, eique, quam fieri potest humillime, hisce
devotissimis literis; quibus veniam Te daturum esse
ingenue confido, quadam ratione respondere studeam.
Deus, facta hominum animosque suspiciens,
testis sit mihi et iudex, quanto cupiam opere, ut vita
mea integritas, negotiorum diligentia et fides, se Tibi
probare velint, sicuti Tua in me collocata beneficia|<2.2>
DUCI
SERENISSIMO, CLEMENTISSIMO, OPTIMO,
FRNESTO LUDOVICO,
DUCI SAXONIAE, IULIACI, CLIVIAE, MONTIUM, ANGARIAE,
WESTPHALIAE,
COMITI PROVINCIALI THURINGIAE, MARCHIONI MISNIAE,
COMITI PRINCIPI HENNEBERGAE, COMITI MARCAE ET
RAVENSBERGAE, DYNASTAE RAVENSTEINII.
GOTHAE.|<3>
Se probatura Deo esse, certissimum habere poteris.
Precibus, pro Tua et Serenissimorum Tuorum
salute, ardentissimis additis, cultu, quem debeo,
maximo, pie persevero
Serenissime Dux,
Tui
devotissimus, humillimus,
Friedericus Christianus Rudorf.
Buttstadii,
d. XXIV. Aprilis,
MDCCLXXXIII.